بررسی ارتباط تجربه هیجانی و استفاده از راهبردهای دفاعی با علایم وسواس اجباری

مقدمه: افراد مبتلا به علایم وسواسی در شناسایی هیجان­ها و نامگذاری و ... مشکل دارند و برای گریز از این وضعیت دشوار دست به مکانیزم­های دفاعی می­زنند تا از این هیجان فرار کنند و در دام علایمی همچون وسواس اجباری گرفتار می­شوند. هدف پژوهش تعیین رابطه تجربه هیجانات و مکانیزم­های دفاعی با علایم وسواس جبری بوده است. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی- توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد شهر تهران در سال 95-96 بود که از این میان تعداد 200 نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. داده­های پژوهش به وسیله مقیاس سنجش تجربه احساسات ربیعی (1395)، پرسشنامه سبک­های دفاعی (آندروز، سینگ، بوند، 1993) و پرسشنامه وسواس فکری- عملی (فوآ، کازاک و سالکوسکیس، 1998) جمع­آوری شدند. برای تحلیل داده­ ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. یافته­ ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین تجربه هیجانی با علایم وسواس اجباری رابطه منفی معناداری وجود داشت. همچنین بین مکانیزم‌های دفاعی با علائم وسواس اجباری رابطه مثبت و معناداری وجود داشت  نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نیز نشان داد که تجربه هیجانی و مکانیزم­های دفاعی به صورت معنا­داری علایم وسواس اجباری را پیش­بینی می­کنند. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج پژوهش می­توان نتیجه گرفت که تجربه هیجانات و مکانیزم­های دفاعی در علایم وسواس جبری نقش دارند.