بررسی اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل خطرزای قلبی و عروقی هموسیستئین، پروتئین واکنش‌گر C و ترکیب بدنی مردان دارای اضافه‌وزن

زمینه و هدف: سطح بالای مارکرهای پیش التهابی هموسیستئن و پروتئین واکنش­گر C (CRP) موجب عوارض متعددی ازجمله آترواسکلروز، ترومبوز وریدی و مشکلات متعدد قلبی – عروقی می‌شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر 12 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر عوامل خطرزای قلبی و عروقی هموسیستئین، پروتئین واکنش­گر C و ترکیب بدنی مردان دارای اضافه‌وزن بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 20 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان با شاخص توده بدنی بین 25 تا kg/m230، به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی، در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تناوبی با شدت بالا (HIIT)، به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت بالای 90 درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و بعد از تمرین مقادیر هموسیستئین، CRP پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن (BMI) و نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) محاسبه شدند. داده­های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 P<تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد، 12 هفته تمرین HIIT، بر کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و HS-CRP، وزن بدن، درصد چربی، BMI و WHR در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تأثیر معناداری داشته است (05/0P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که 12 هفته تمرین تناوبی پُرشدت به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی، می­تواند اثر مثبتی بر کاهش میزان هموسیستئین و HS-CRP و برخی از شاخص­های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه‌وزن داشته باشد.