بررسی اثر نوع آنزیم و غلظت کربن فعال بر کارایی حذف فنیل‌آلانین از شیر

سابقه و هدف: فنیل‌کتونوری یک بیماری ارثی است که به دلیل فقدان یا نقص در فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌ هیدروکسیلاز پدید می‌آید. شدیدترین عارضه بالینی ناشی از آن، عقب‌ماندگی ذهنی غیر قابل برگشت است. امروزه، محدود کردن فنیل‌آلانین رژیم غذایی تنها راه مقابله با این بیماری محسوب می‌شود. هدف از این تحقیق، تولید شیر کم فنیل‌آلانین در مقیاس آزمایشگاهی به عنوان یک مکمل تغذیه‌ای برای بیماران فنیل‌کتونوری بود. به این ترتیب، می‌توان از شیر کم فنیل‌آلانین تهیه شده برای تولید انواع غذاها و نوشیدنی‌های مطلوب با محتوای فنیل‌آلانین کم استفاده کرد. مواد و روشها: سه نمونه شیر هیدرولیز شده‌ آنزیمی با استفاده از پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا (1 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) و پاپایین (1 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) به صورت جداگانه و در ترکیب با هم (5/0 گرم از هر آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) تهیه شد و کربن فعال در مقادیر مختلف (3/0، 9/0 و 5/1 گرم) برای حذف فنیل‌آلانین به کار رفت. یافتهها: ترکیب پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا با پاپایین (هرکدام به میزان 5/0 گرم به ازای 100 گرم سوبسترا) و در مرحله‌ بعد از هیدرولیز آنزیمی، استفاده از 9/0 گرم کربن فعال، کمترین میزان نهایی فنیل‌آلانین را در برداشت. نتیجه گیری: از میان شرایط هیدرولیز به کار رفته، بهترین شرایط برای حذف فنیل‌آلانین استفاده از پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا (5/0 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) به همراه پاپایین (5/0 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) و 9/0 گرم کربن فعال در مرحله‌ بعد از هیدرولیز بود که باعث حذف 99% فنیل‌آلانین شد. واژگان کلیدی: شیر کم فنیل‌آلانین، کربن فعال، هیدرولیز آنزیمی، طیف سنجی مشتق ثانویه