بررسی اثر نانوسیلور، اسید سالیسیلیک، اسید هومیک و تیوسولفات نقره بر خواص فیزیکوشیمیایی گل بریده نرگس‌

این پژوهش به‌منظور مطالعۀ تأثیر غلظت‏های مختلف تیوسولفات نقره (02/0، 05/0، 1/0، 25/0، 5/0، 75/0، 1 و 2 میلی‌مولار)، اسید هومیک (100، 500 و 1000میلی‏گرم بر لیتر)، نانوسیلور ( 5، 10 و 25 میلی‏گرم بر لیتر)، ساکارز (1، 5/2 و 5 درصد)، اسید سالیسیلیک (1، 2 و 4 میلی‏مولار) و اتیلن (0، 1، 10 و 100 میکرولیتر بر لیتر) بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریدۀ نرگس رقم داچ مستر در دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد تیمارهای تیوسولفات نقره در غلظت های 2/0 و 5/0 میلی‏مولار در مقایسه با شاهد و سایر تیمارها طول عمر را 6/3 روز افزایش دادند و بیشترین اثر در حفظ وزن تر نسبی در مقایسه با شاهد و دیگر تیمارها به غلظت‌های مختلف تیوسولفات نقره تعلق داشت. کمترین تأثیر در افزایش طول عمر را غلظت‏های مختلف اسید هومیک و اسید سالیسیلیک در مقایسه با شاهد نشان داد. اما در غلظت‌های پایین نسبت به شاهد جذب محلول بیشتر بود. همچنین نتایج نشان دادند غلظت‌های پایین نانوسیلور و ساکارز بر طول عمر، جذب محلول و وزن تر نسبی تأثیر مثبت داشته‏اند. نتایج نشان داد که اتیلن به‌طور معناداری طول عمر گل‌ها را کاهش می‌دهد و میزان اتیلن تولیدی توسط این گل نشان داد که گل نرگس رقم داچ مستر فرازگراست.