بررسی اثر سه سیستم باندینگ (استون بیس، الکل بیس، واتربیس) بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای اچ شده

سابقه و هدف: سفید کردن دندانهای تغییر رنگ یافته، به دلایل مختلف علت مراجعه بسیاری از بیماران به دندانپزشک می باشد. امروزه دندانپزشکی زیبایی، با افزایش روزافزون این گونه بیماران و حتی افرادی که تنها برای زیبایی بیشتر به روشن تر شدن دندانهایشان تمایل دارند، مواجه است. با توجه به تنوع کاربردهای زیاد مواد همرنگ دندان و نیز Bleaching بعنوان یکی از راه حلهای درمان زیبایی، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر انواع باندینگ با بیسهای متفاوت بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای بیلیچ شده صورت گرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی با استفاده از تکنیک مشاهده بود. 30 دندان پرمولر سالم که به دلیل درمان ارتودنسی خارج شده و بدون سایش، ترک، پرکردگی و پوسیدگی بودند، انتخاب و از 2 میلیمتری زیر CEJ توسط آکریل خود سخت شونده مانت گردیدند. سپس به صورت تصادفی به شش گروه پنج تایی تقسیم گردیدند و سطوح باکال و لینگوال آنها با دیسک سیلیکونی صاف شدند. در گروه اول بعد از بیلیچ دندانها با هیدروژن پراکساید 35%، سیلندرهای کامپوزیتی بطول و قطر 2 میلیمتر بوسیله باندینگ Scotchbond-MP به سطوح باکال و لینگوال باند گردیدند. در گروه دوم بعد از بیلیچ، دندانها به مدت 10 روز در سرم فیزیولوژی نگه داشته شده، سپس با باندینگ Scotchbond-MP باند شدند. نمونه های گروه سوم نیز بعد از بیلیچ، بلافاصله با باندینگ Excite باند شدند. در گروه چهارم، نمونه ها بیلیچ شده و بعد از 10 روز نگهداری در سرم فیزیولوژی با باندینگ Excite باند شدند. نمونه های گروه پنجم بلافاصله بعد از بیلیچ با باندینگ Stae باند شدند. در گروه ششم، نمونه ها بیلیچ شده، 10 روز در سرم فیزیولوژی نگهداری و بعد با باندینگ Stae باند گردیدند. استحکام باند برشی تمامی نمونه ها 24 ساعت بعد از اتمام باند هر گروه، توسط دستگاه اینسترون با سرعت 0.5 میلی متر در دقیقه اندازه گیری شدند و نتایج با آزمون آماری ANOVA و T-Test مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: استحکام باند برشی در گروه های اول، سوم و پنجم به ترتیب: (19.26±1.75, 36.14±2.12, 16.71±1.54) Mpa و در گروههای دوم، چهارم و ششم به ترتیب: (30.57±5.13, 35.35±2.56, 22.44±1.90) Mpa بدست آمد. اختلاف کلی موجود میان گروهها از نظر آماری معنی دار بود (ANOVA:P<0.0001). آزمون T-Test نشان داد که اختلاف موجود بین گروههای اول و دوم و همچنین گروههای پنجم و ششم از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0.0001) ولی این اختلاف بین گروههای سوم و چهارم معنی دار نبود (P>0.463). نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که در شرایط Invito استحکام باند برشی کامپوزیت به مینای بیلیچ شده در صورت استفاده از باندینگ الکل بیس، بالاتر از باندینگهای استون بیس و واتربیس می باشد. همچنین در صورت استفاده از باندینگ الکل بیس، می توان بعد از بیلیچ دندان بلافاصله عمل باند را انجام داد ولی در صورت استفاده از سیستمهای باندینگی واتربیس یا استون بیس، باید زمان 10 روز را برای باند کردن کامپوزیت به مبنای بلیچ شده در نظر داشت.