بررسی اثر حفاظتی پروپوفول بر روی سلول‌های هرمی ناحیه CA1هیپوکامپ موش صحرایی نر ویستار متعاقب ایسکمی- ریپرفیوژن فراگیر گذرا

سابقه و هدف: سکته مغزی ناشی از ایسکمی، آسیب­های جبران ناپذیری در بیماران دچار بیماری عروق مغز به وجود می­آورد. یکی از حساس ترین نواحی نسبت به ایسکمی، ناحیه CA1 هیپوکامپ است. اخیراً، داروی پروپوفول (Propofol) به عنوان حفاظت کننده عصب مورد توجه گرفته است. در این تحقیق بر آن شدیم، اثر حفاظتی پروپوفول را بر روی ناحیه CA1 هیپوکامپ موش صحرایی نر ویستار متعاقب ایسکمی / ریپرفیوژن فراگیر گذرا در مدل های تجربی مورد بررسی قرار دهیم. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 18موش صحرایی نر ویستار در3 گروه 6 تایی کنترل، شم و دارویی به طور تصادفی تقسیم شدند. پروپوفول با دوز mg/kg40 به صورت داخل صفاقی یک ساعت قبل از ایسکمی تزریق شد. مدل ایسکمی با بستن دو طرفه شریان های کاروتید مشترک به مدت 20 دقیقه انجام شد. از هماتوکسیلین - ائوزین، نیسل و تانل جهت بررسی تغییرات هیستومورفولوژیک، تغییرات تعداد سلول­ها و ارزیابی اجسام آپوپتوتیک استفاده شد. یافته­ ها: تزریق mg/kg 40 پروپوفول دارای خاصیت حفاظتی بر روی سلول­های هرمی ناحیه  CA1هیپوکامپ موش صحرایی مدل ایسکمی / ریپرفیوژن بود. نتیجه­گیری: ایسکمی سبب مرگ سلول عصبی و تغییرات مورفولوژیکی می­شود، در صورتی که تزریق پروپوفول به طور قابل توجهی      می­تواند مرگ سلول عصبی را کاهش و نورون­ها را در برابر آسیب ایسکمیک محافظت کند. واژگان کلیدی: اثر حفاظتی، پروپوفول، هیپوکامپ، ایسکمی، ریپرفیوژن، موش صحرایی.