بررسی اثر توأم ورمی‌کمپوست و سوپرجاذب بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی (.Vigna unguiculata L) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر توأم ورمی‌کمپوست و سوپرجاذب بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 1396 در شهرستان خرمشهر به صورت کرت-های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در دو سطح (65 و 130) میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در کرت‌های اصلی و اثر توأم کود آلی ورمی‌کمپوست و سوپرجاذب در چهار سطح (عدم کاربرد کود (شاهد)، 5 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب، 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 100 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب، 5 تن در هکتار ورمی کمپوست) در کرت‌های فرعی بودند. نتایج نشان که تنش خشکی تأثیر معنی‌داری بر صفات عملکرد دانه، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و عملکرد پروتئین داشت. هم‌چنین اثر توأم کود آلی ورمی‌کمپوست و سوپرجاذب به طور معنی‌داری عملکرد دانه و عملکرد پروتئین را تحت تأثیر قرار داد. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 207.32 گرم در مترمربع از تیمار 5 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 100 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب (که با تیمار 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب تفاوت معنی‌داری نداشت) و کمترین با میانگین 174.26 گرم در مترمربع از تیمار عدم کاربرد کود بدست آمد. برهمکنش تنش خشکی و اثر توأم کود بیولوژیکی ورمی‌کمپوست تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه داشت. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 225.29 کیلوگرم در هکتار از تیمار آبیاری پس از 65 میلی‌متر تبخیر از تشتک و 5 تن در هکتار ورمی‌کمپوست + 75 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب حاصل شد. در نهایت می‌توان چنین گفت که استفاده از سوپرجاذب و ورمی-کمپوست علاوه بر افزایش در عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی، می‌تواند نقش به سزایی جهت صرفه‌جویی در آب آبیاری ایفا کند.