بررسی اثر تنش خشکی بر مولفه های جوانه زنی وفعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت در ژنوتیپ های لوبیا(vulgaris L. Phasseolus )

تنش‌ خشکی، یکی از مهمترین تنش‌های محیطی است که تاثیر منفی در تمام مراحل رشد و نمو گیاه، به‌ خصوص مرحله جوانه‌زنی بذر می‌گذارد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر جوانه‌زنی بذور ژنوتیپ‌های مختلف لوبیا، 40 ژنوتیپ لوبیای معمولی در ‌چهار سطح تیماری تنش خشکی ( شاهد، 4- ، 8- و 12- بار پلی اتیلن گلیکول 6000) به صورت آزمایش فاکتوریل در‌ قالب طرح کامل تصادفی در سال 1393 با سه تکرار مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن تر و خشک ریشه‌چه و وزن تر و خشک ساقه‌چه می‌شود. به منظور مطالعه‌ آثار بیوشیمیایی مقاومت به تنش خشکی در مرحله جوانه‌زنی سه ژنوتیپ 18 ، 25 ، 28 حاصل از غربالگری تست جوانه-زنی و رقم تجاری یاس در چهار سطح تیماری تنش خشکی (شاهد، 2- ، 4- و 8 - ) مورد بررسی قرار گرفتند. آنزیم‌های مورد بررسی در مرحله جوانه‌زنی کاتالاز و گایاکول پراکسیداز بودند، که ژنوتیپ 1189 دارای بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به شاهد خود بود، همچنین ژنوتیپ 916 دارای کمترین میزان فعالیت این آنزیم‌ها بود. با بررسی صفات مورد مطالعه و شاخص‌ها، ژنوتیپ 1189 با مد نظر قرار دادن خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بهتر در قیاس با سایر ژنوتیپ ها و رقم یاس به عنوان شاهد در مرحله جوانه‌زنی به تنش خشکی متحمل بوده و به عنوان بهترین ژنوتیپ در شرایط این پژوهش معرفی می‌شود.