بررسی اثر تحریک چند تکیه گاهی بر روی پاسخ لرزه ای پل های ترکه ای

در تحقیق حاضر، پاسخ لرزه‌ای پل‌های ترکه‌ای تحت تحریک چند تکیه‌گاهی بررسی شده است. موج زلزله در هنگام حرکت در مسیر خود دچار تغییراتی می‌شود که عمدتا ناشی از اثر سه اصلی اثر گذر موج، کاهش همبستگی و اثرات خاک است. در سازه‌های طویل، برای مثال پل‌های ترکه‌ای، این تغییرات بسیار مشهود بوده وشاید تحلیل سازه بصورت سنتی و با فرض تحریک یکنواخت تمامی تکیه‌گاه‌ها بصورت همزمان صحیح و محافظه‌کارانه نباشد. از این رو، بررسی پاسخ‌های پل ترکه‌ای تحت زلزله غیریکنواخت ضروری به نظر می‌رسد. بدین منظور، شتاب نگاشت مصنوعی به روش کریجینگ، بر اساس یه سری شتاب نگاشت معلوم در تکیه‌گاه غربی پل تولید شده است. در ادامه، تحلیل غیرخطی لرزه‌ای انجام شده و نیروی محوری کابل‌ها، لنگر  عرشه، لنگر پایه و جابجایی نسبی در دو حالت تحریک یکنواخت و غیر یکنواخت با یکدیگر مقایسه شده‌اند. نتایج حاکی از آن است که تحریک غیریکنواخت در برخی موارد موجب افزایش پاسخ لرزه‌ای و سایر موارد موجب کاهش پاسخ می‌شود. این در حالیست که انرژی شتاب نگاشت غیریکنواخت نسبت به شتاب نگاشت یکنواخت کاهش یافته است. هرچند انتظار می رود پاسخ‌ها به علت کاهش انرژی شتابنگاشت‌ها کاهش یابند ولی به علت تغییر در توزیع نیروی زلزله منجر به افزایش برخی پاسخ‌ها می شوند. از این جمله میتوان به افزایش نیروی محوری کابل‌ها به علت افزایش جابجایی نسبی دو انتهای کابل اشاره کرد.