بررسی اثر بخشی تحریک قشر پیش پیشانی خلفی- جانبی از روی جمجمه با استفاده از جریان مستقیم الکتریکی بر میزان ولع مصرف کراک هروئین

زمینه و هدف: مرحله ی ولع در چرخه ی اعتیاد به عنوان عنصر کلیدی در عود مصرف فرض شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی تحریک قشر پیش پیشانی خلفی- جانبی از روی جمجمه با استفاده از جریان مسقیم الکتریکی بر میزان ولع مصرف کراک هروئین بود. روش بررسی: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی دو سو کور مقطعی، با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری را کلیه مردان راست دست مبتلا به سوء مصرف و وابستگی به کراک هروئین به روش تدخینی مراجعه کننده به 10 مرکز ترک اعتیاد در شهر تهران در نیمه ی اول سال 1393 که تحت درمان نگهدارنده با متادون بودند، تشکیل دادند (46n=). بر اساس معیارهای ورود به مطالعه 40 نفر از کسانی که بالاترین نمرات را پس از آزمون سنجش ولع القائی کسب کردند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل (20=2=n1n) جای گرفتند. گروه آزمایشی (20n=) طی دو جلسه، تحریکات آندال راست و کاتدال راست را به صورت تصادفی به مدت 20 دقیقه با فاصله زمانی 72 ساعت بین جلسات تحریک بر ناحیه ی پیش پیشانی خلفی- جانبی دریافت نمود و گروه کنترل (20n=) 1 جلسه به مدت 20 دقیقه تحریک پلاسبو را بر همین ناحیه دریافت کرد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، تحریک آندال راست/ کاتدال چپ ناحیه ی پیش پیشانی خلفی- جانبی مغز، به طور معنی داری ولع مصرف کراک هروئین را در مقایسه با تحریک پلاسبو کاهش می دهد (05/0P<)، اما رابطه ی معنی داری بین تحریک کاتدال راست/ آندال چپ این ناحیه و کاهش ولع مصرف القائی مشاهده نشد (05/0P>). نتیجه گیری: به کارگیری روش تحریک الکتریکی مغزی به عنوان یک روش درمانی مکمل برای کاهش ولع مصرف مواد پیشنهاد می شود.