بررسی اثربخشی تلفیق ویدیوکست با آموزش مجازی بر یادگیری دانشجویان مجازی دانشگاه پیام نور

این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی تلفیق ویدیوکست با آموزش مجازی بر یادگیری دانشجویان مجازی دانشگاه پیام‌نور انجام شده است. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون تک‌گروهی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی‌ارشد مجازی رشته برنامه‌ریزی درسی دانشگاه پیام‌نور در سال 1393 بود. از میان آنها، 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، دو آزمون محقق‌ساخته درس اصول و روش‌های برنامه‌ریزی درسی بود که روایی آن توسط چند تن از استادان متخصص بررسی و تأیید و پایایی آن 78/0 و 72/0 محاسبه گردید. روش کار بدین صورت بود که ابتدا، کتاب اصول و روش‌های برنامه‌ریزی درسی تألیف فتحی‌واجارگاه به دو قسمت (هر قسمت شامل چهار فصل) تقسیم گردید. سپس، به‌طور تصادفی یک قسمت به شیوه آموزش مجازی معمول در دانشگاه پیام‌نور، آموزش داده شد و قسمت بعدی به‌صورت تلفیقی از آموزش مجازی رایج و ویدیوکست به‌صورت یک برنامه ویدیویی یک‌ساعته از تدریس استاد در کلاس درس حضوری برای هر فصل با فرمت MP4 در سایت مجازی جهت آموزش دانشجویان قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین یادگیری دانشجویان در روش ترکیبی (تلفیق ویدیوکست و آموزش مجازی) با آموزش مجازی صرف اختلاف معناداری وجود دارد. لذا، با توجه به نتایج این پژوهش به‌نظر می‌رسد، اثربخشی ویدیوکست در تلفیق با آموزش مجازی بر یادگیری دانشجویان بیشتر است و بهتر است در طراحی دوره‌های مجازی مورد توجه قرار گیرد.