بررسی اثرات زیست محیطی نظام تولید چای در منطقه چابکسر استان گیلان با استفاده از ارزیابی چرخه حیات

ارزیابی چرخه حیات (LCA) رویکردی برای مطالعه اثرات زیست محیطی تولید محصول یا انجام یک فعالیت است که براساس دو شاخص میزان مصرف منابع و انتشار آلاینده­ها محاسبه می­گردد. بدین منظور، این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات زیست محیطی نظام تولید چای در شرایط آب و هوایی استان گیلان با استفاده از LCA انجام شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل اثرات زیست محیطی، از روش 14040ISO به ازای یک واحد عملکردی معادل با یک تن برگ چای استفاده شد. در گام اول، ممیزی چرخه حیات، میزان مصرف نهاده­ها و انتشار آلاینده­ها به ازای یک واحد عملکردی تعیین شدند. در مرحله بعد، ارزیابی چرخه حیات انجام گرفت و بر اساس شاخص­هایی اطلاعات مرحله قبل، در هفت گروه تأثیر شامل گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون بوم­نظام­خشکی، تغییر کاربری اراضی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم دسته­بندی شدند. در نهایت، بعد از نرمال­سازی و وزنی­دهی داده­ها، شاخص نهایی در این گروه‌های تأثیر به ترتیب معادل با 05/0، 32/0، 56/0، 04/0، 31/2، 42/0 و 07/0 محاسبه شد و بیش‌ترین پتانسیل برای آسیب به محیط زیست در تولید چای در استان گیلان برای تخلیه منابع فسیلی محاسبه گردید. شاخص زیست محیطی (EcoX) و تخلیه منابع  (RDI)نیز به ترتیب برابر 97/0 و 62/2 به دست آمد. بدین ترتیب، به‌منظور کاهش اثرات زیست محیطی نظام تولید چای می‌توان از روش­های مختلف مدیریت نظام زراعی همچون کاربرد نهاده­های آلی و خاک‌ورزی حداقل بهره جست.