بررسی اثرات جانبی آسپیرین بر ساختار و عملکرد آنزیم کاتالاز کبدی

  سابقه و هدف: کاتالاز آنزیمی است که تجزیه‌ی H2O2 به آب و اکسیژن مولکولی را کاتالیز می‌کند. از سوی دیگر آسپیرین داروی بسیار مهمی است که توسط بسیاری از بیماران و در سطح جهانی استفاده می‌شود. اهمیت این آنزیم در دفاع آنتی‌اکسیدان بدن و ارتباط این آنزیم کبدی با بیماری‌هایی از قبیل دیابت موجب شد تا در این مطالعه تاثیر آسپیرین را که محل متابولیزه شدن آن مانند تمامی داروها در کبد می‌باشد بر عمل‌کرد و ساختار آنزیم کاتالاز کبدی مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش‌ها: به کمک تکنیک‌های طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش و فلوئورسانس در دو دمای 25 و 37 درجه سانتی‌گراد تغییرات در ساختار و عمل‌کرد کاتالاز مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: با استفاده از مطالعات کینتیکی و با توجه به نمودار و معادله‌ی میکاﺋیـلیس-منتن مقدار Km آنزیم 40 میلی‌مولار اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده از این مطالعه نشان داد که آسپیرین باعث ایجاد تغییر در فعالیت آنزیم نمی‌شود. هر چند افزودن آسپیرین باعث کاهش تدریجی در شدت نشر فلوﺋورسانس کاتالاز شد. علاوه بر آن با افزایش دما مقدار ثابت اتصال دارو به آنزیم کاهش یافت.  نتیجه‌گیری: کاهش مشاهده شده در نشر فلوئورسانس ذاتی کاتالاز در این مطالعه تحت تاثیر غلظت‌های افزایشی آسپیرین نشان داد که این دارو با باز کردن ساختار سه بعدی کاتالاز به عنوان یک خاموش‌کننده عمل می‌کند. هر چند که باز شدن ساختار آنزیم منجر به مهار فعالیت آن نشد