بررسی آسیب پسماندهای تیز و برنده در پرستاران بیمارستان‌های شهر بوشهر در سال 1392

پیش‌زمینه و هدف: آسیب وسایل تیز و برنده یکی از خطرات شغلی مهم برای کارکنان بهداشتی درمانی به‌ویژه پرستاران محسوب می‌شود. اشیاء تیز و برنده پرستاران را در معرض تماس با ویروس‌های خطرناک مانند انواع هپاتیت و ایدز قرار می‌دهد. هدف این مطالعه بررسی حوادث ناشی از پسماندهای تیز و برنده بیمارستانی در پرستاران بیمارستان‌های شهر بوشهر در سال 1392 است.  مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در بین 68 پرستار بیمارستان‌های شهر بوشهر انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت مراجعه حضوری پژوهشگر در بیمارستان‌ها و تکمیل پرسشنامه‌ها توسط پرستاران بخش‌های مختلف این بیمارستان‌ها در سال 1392 صورت گرفت. علاوه بر این، از آمار حوادث آسیب با اشیاء تیز و برنده مرتبط با پرستاران در بیمارستان‌ها که طی سال‌های 89 تا 92 گزارش شده بود و در آرشیو موجود بود، نیز استفاده گردید. ارتباط بین آسیب‌های ناشی از اشیاء نوک‌تیز و پارامترهای مربوط به این حوادث بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS19 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.  یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که 8/58درصد از پرستاران دارای تجربه آسیب با اشیاء تیز و برنده بودند. همه (100درصد) پرستاران در مقابل ویروس هپاتیت واکسینه شده بودند. بیشترین حوادث (8/75درصد) ناشی از اصابت با سرسوزن بود. آسیب‌های ناشی از اشیاء تیز مانند سرسوزن در دوره سه ماه مهر تا آذر (13 مورد)، روزهای دوشنبه (10 مورد) و چهارشنبه (8 مورد) و در ساعت‌های 11 تا 14 و بعد از ساعت 16 (22 مورد) دارای فراوانی بیشتری بود.  بحث و نتیجه‌گیری: پسماندهای تیز و برنده و همچنین خطرات ناشی از آن‌ها باید بیش‌ازپیش موردتوجه قرار گیرد. به‌کارگیری یک استراتژی ایمن و مؤثر، جهت کاهش جراحت ناشی از پسماندهای تیز و برنده برای بیمارستان‌ها ضروری است. با ارتقاء آگاهی و مهارت پرسنل پرستاری نیز می‌توان میزان آسیب را به حداقل رساند.