بررسی آسیب‎پذیری ناشی از زلزله در شبکه‎های ارتباطی تهران بزرگ مطالعه ی موردی: خیابان ولیعصر (عج) شمالی (میدان ولیعصر (عج) تا چهارراه پارک وی)

شهر تهران بر‎ روی چهار گسل بزرگ قرار گرفته است و در نتیجه به‌طور مداوم بر اثر خطرات ناشی از زلزله تهدید می‎شود. یکی از مهم‌ترین بخش‎ها در امدادرسانی به آسیب‎دیدگان پس از سوانح طبیعی، خیابان‎ها و شبکه‎های ارتباطی هستند. در این مقاله شبکه‎های ارتباطی شهر تهران، با مطالعه‌ی موردی خیابان ولی‌عصر (عج) شمالی، مورد مطالعه قرار می‎گیرد. میزان آسیب‎های احتمالی خیابان پس از زلزله و امکان امدادرسانی احتمالی از آن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، و راهکارهای کاهش آسیب‎پذیری ناشی از زلزله در آن ارائه می‎گردد. این مطالعه به روش شبیه‌سازی و مدل‌سازی ریاضی انجام پذیرفت. همچنین مطالعه و مشاهده‌ی شبکه‌ی ارتباطی و تحلیل نقشه‎های موجود آن بخشی دیگر از مطالعه‌ی حاضر را تشکیل می‎دهد. مناطق بحرانی با تعریف شاخص ریسک‌پذیری ناشی از بیشینه‌ی ارتفاع و کمینه‌ی عرض خیابان ولی‌عصر (عج) شمالی مشخص گردید. نتایج مطالعات بیانگر این نکته بود که این خیابان با توجه به عدم رعایت تناسبات ارتفاع ساختمان به عرض معبر در 31 درصد مناطق مورد بررسی، در وضعیت نامناسب قرار دارد و متأسفانه اغلب ضوابط و معیارهای استاندارد‌سازی مناطق پرخطر در طراحی رعایت نشده است. بنابراین شبکه‌ی ارتباطی در صورت بروز فاجعه‌ای چون زلزله، لغزش و حتی آتش‌سوزی عملاً نمی‎توانند نقش چندان مؤثری در کاهش آسیب‌پذیری ایفا نمایند.