بررسی آزمایشگاهی عملکرد عدم گرفتگی فیزیکی قطره‌چکان‌های میکروفلاپر، کرونا و ادن در آبیاری قطره‌ای

استفاده از روش‌های آبیاری تحت فشار یکی از مؤثرترین راه‌های حفاظت از منابع آب به شمار می‌آید. گرفتگی قطره‌چکان‌ها از مهم‌ترین مشکلات بهره‌برداری در سیستم‌های آبیاری قطره‌ای محسوب می گردد که باعث کاهش یکنواختی پخش و بازده آبیاری در این سیستم‌ها می‌شود. بررسی عملکرد عدم گرفتگی قطره‌چکان‌ها و تعیین آستانه گرفتگی آنها، نخستین و مهم‌ترین گام در طراحی بهینه سیستم تصفیه آب آبیاری است. هدف از این پژوهش، بررسی عملکرد عدم گرفتگی فیزیکی سه نوع قطره‌چکان تنظیم کننده فشار میکروفلاپر، کرونا و ادن در مقیاس آزمایشگاهی بود. بدین منظور، با ساخت مدل فیزیکی سیستم آبیاری قطره‌ای و مخلوط کردن ذرات شن با اندازه‌ها و غلظت‌های مختلف در آب آبیاری، مقدار دبی قطره‌چکان‌ها در هشت فاز مختلف اندازه‌گیری شد. سپس، شاخص‌های دبی میانگین، نرخ گرفتگی و ضریب یکنواختی برای هر سه نوع قطره‌چکان در فازهای مختلف آزمون، محاسبه شد. نتایج نشان داد که قطره‌چکان‌های کرونا و ادن به ترتیب با دارا بودن نرخ گرفتگی 12 و 37 درصد بهترین و بدترین عملکرد عدم گرفتگی را دارا هستند. نتایج همچنین نشان داد که ضریب یکنواختی قطره‌چکان کرونا در همه‌ی فازهای آزمایش بیش از 95 درصد می‌باشد. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر، قطره‌چکان کرونا بهترین عملکرد مقاومت به گرفتگی فیزیکی را دارا بوده و برای استفاده در مزارع و باغات توصیه می‌شود.