برآورد کیفیت زندگی استان‌های کشور با استفاده از مدل تحلیل کلی فازی، حسین صادقی، ارشک مسائلی، مهدی باسخا، مرجان کردبچه

این مقاله با استفاده از دیدگاه سن به برآورد شاخص کیفیت زندگی در استان‌های گوناگون کشور می‌پردازد. نتایج تجربی30 استان کشور با استفاده از تحلیل فازی نهایی مورد بررسی قرار گرفته شده است و نشان می­دهد که استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و سیستان و بلوچستان دچار بحران کیفیت زندگی می­باشند. در این زمینه با توجه به شاخص­های سه­گانه و متغیرهای نه‌گانه مورد استفاده، سیاست­های پیشنهادی برای بهبود شاخص کیفیت زندگی در استان­ها به ویژه استان­های رده پایین بیان شده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که ارتباط معناداری بین شاخص توسعه انسانی و کیفیت زندگی وجود دارد که بیان کننده آن است که شاخص توسعه انسانی به خوبی رفاه انسانی را بیان می­نماید، اما به دلیل گستردگی متغیرهای استفاده شده در شاخص کیفیت زندگی این شاخص جامع­تر می­باشد. نتایج نشان می­دهد که برخلاف مطالعات بین کشوری، ارتباط معناداری بین شاخص­های توسعه انسانی و کیفیت زندگی با درآمد سرانه وجود ندارد.