برآورد احتمال و تحلیل تداوم بیمه‌‌پردازی اختیاری در سازمان تأمین اجتماعی با رویکرد زنجیر‌های مارکوف (مطالعۀ موردی: شعبۀ دو تأمین اجتماعی همدان)

لازمۀ برنامه‌ریزی مناسب برای توسعۀ خدمات تأمین اجتماعی، برآورد دقیق درآمدهای حاصل از دریافت حق‌بیمه، پیش‌بینی رفتار بیمه‌پردازان به‌خصوص بیمه‌پردازان اختیاری، و برنامه‌ریزی برای نگه‌داشت آنهاست. در این پژوهش، رفتار بیمه‌پردازان اختیاری در قالب سیستم زنجیر‌های مارکوف برای محاسبۀ احتمال تغییر وضعیت آنها مدل‌سازی شده است. وضعیتهای بیمه‌پردازان قبل و بعد از عقد قرارداد با جمع‌آوری و مطالعۀ داده‌های این نوع بیمه‌پردازان در شعبۀ دو تأمین اجتماعی همدان در فاصلۀ سالهای 1386 تا 1393 در هفت موقعیت شناسایی شده است. در یک تحلیل، وضعیت هر بیمه‌پرداز در سال پس از عقد قرارداد به دو وضعیت استمرار و عدم استمرار دسته‌بندی شده و با داده‌های مطالعۀ موردی احتمالات گذار آنها محاسبه شده است. تحلیل مارکوف بیانگر آن است که با احتمال 01/78 درصد یک بیمه‌گذار اختیاری در سالهای آینده استمرار به پرداخت حق‌بیمه می‌کند و با احتمال حدود 22 درصد از این نوع بیمه رویگردانی می‌کند. بر این اساس، رابطه‌ای برای پیش‌بینی تعداد بیمه‌پردازان اختیاری در پایان هر سال توسعه داده شده است. در تحلیل دیگری، احتمال اینکه یک بیمه‌پرداز اختیاری پس از رویگردانی از بیمۀ اختیاری به چه حالتی از بیمه‌پردازی و یا عدم بیمه‌پردازی گرایش پیدا می‌کند نیز با زنجیر‌های مارکوف برآورد شده است.