انقلاب مشروطه و بازتعریف قدرت سیاسی

  انقلاب مشروطه را می‌توان نوعی کنش جمعی برای بازسازی الگوی کسب و اعمال قدرت سیاسی از طریق رسمیت و اعتبار بخشیدن به تعریف جدیدی از قدرت سیاسی دانست. به‌منظور توجیه و تأسیس الگوی جدیدی برای کسب و اعمال قدرت سیاسی، می‌بایست تعریف تازه‌ای از قدرت سیاسی بیان و توجیه می‌شد. این مهم در قالب تدوین و تصویب (متمم)قانون اساسی مشروطه‌انجام شد. فصول و اصول مختلف (متمم)قانون اساسی مشروطه به‌نوعی دربرگیرند‌ه‌ی تعریف جدیدی از چیستی و اهمیت یا کارویژه‌ی قدرت سیاسی است. در این چارچوب، قدرت سیاسییا «قوای مملکت»به‌عنوان دارایی مشترک اعضای جامعه تعریف می‌شود که باید در خدمت بقا و ارتقای زندگی اجتماعی قرار گیرد.برای انجام این مهم نیز الگوی جدیدی از کسب و اعمال قدرت سیاسی تعریف می‌شود که در چارچوب آن، قدرت سیاسی دراختیار نهادی به‌نام دولت قرارمی‌گیرد تا مطابق خواست و اراده‌ی اعضای جامعه- که در قالب قانون تجلی می‌یابد- اعمال کند. به این ترتیب، در جریان انقلاب مشروطه، پاسخ‌های جدیدی به پرسش از چیستی و کارویژه‌ی قدرت سیاسی داده شد تا الگوی جدیدی ازچگونگی کسب و اعمال قدرت سیاسی توجیه شود و رسمیت یابد؛ الگویی که بنیاد تأسیس نوعی نظم سیاسی دموکراتیک بود.