انقلاب‌های رنگی و براندازی دولت‌های مدل (مطالعه تیپولوژی کشورهای مدل)

براندازی نرم مفهومی است که در چند سال اخیر جایگاه مهمی را در ادبیات روابط‌بین‌الملل به خود اختصاص داده است. ناآرامی‌های دهه‌های گذشته در  برخی از کشور‌های منطقه اورآسیا و قفقاز و نوع تحولات و شیوه تغییرات حکومت، وجه نرم‌تری از اعمال نفوذ به قصد تغییر ساختار در کشور مورد هدف را نمایان کرده است. در اواخر قرن بیستم، نظریه جدیدی مبتنی بر «نبرد نرم» برای ایجاد تغییرات در نظام‌های ناهمسو با منافع ملی قدرت‌های غربی ارائه شد که به انقلاب رنگی، انقلاب مخملی یا انقلاب گلی، مشهور شده است. بررسی گونه‌های مختلف انقلاب رنگی، حکایت از آن دارد که این انقلاب‌ها به ظاهر بر بنیاد خواسته‌های فزاینده عمومی در حوزه حقوق سیاسی و شهروندی شکل می یابند؛ از این رو، تبارشناسی یکی از راه‌های شناخت پدیده‌های اجتماعی در کشورهای مدل است. پژوهش حاضر به روش تبیینی و با استفاده از روش تاریخی- اسنادی، پدیده جدیدالوقوع انقلاب‌های رنگی و تبارشناسی آنها در کشورهای مدل را مورد بررسی قرار داده است که در راستای اهداف استراتژیک قدرت‌های بزرگ، بوده است.