امکان‌سنجی طراحی یک واحد همسایگی صفر انرژی در قزوین

گرم شدن کره زمین ناشی از افزایش گازهای گلخانه‌ای و تأثیر آن بر تغییرات آب و هوایی همگی وابسته به انرژی است. در ایران رشد بالای مصرف سالانه انواع سوخت‌های فسیلی سبب بروز مشکلات فزاینده زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شده است. در این میان بخش ساختمان با مصرف بیش از 40% انرژی کشور، سهم عمده‌ای در تعیین میزان مصرف انرژی دارد. هدف از این مطالعه کاهش مصرف انرژی ساختمان‌های مسکونی و جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر به جای سوخت‌های فسیلی جهت تأمین انرژی این ساختمان‌ها در قالب یک واحد همسایگی صفر انرژی در شهر قزوین می‌باشد. روش پژوهش بر بر پایه ترکیبی از روش توصیفی- تحلیلی، روش پژوهش علی و شبیه‌سازی می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که با بهره‌گیری از عایق‌های حرارتی و ظرفیت حرارتی مصالح، سایه‌بان مناسب و تهویه طبیعی می‌توان به ترتیب به میزان 33%، 1/2% و 12% در مصرف انرژی صرفه‌جویی کرد. پس از اعمال راهکارهای غیرفعال، میزان انرژی مصرفی واحد همسایگی موجود (32 واحد مسکونی) جهت دستیابی به تعاریف صفر انرژی، با بهره‌گیری از 848 ماژول فتوولتاییک 256 واتی و 24 عدد آبگرمکن خورشیدی و همسان‌سازی آن با شبکه انرژی تأمین شده است.