امنیت و کارایی درمان ترکیبی آنتی کولینرژیک و آلفابلوکر در معالجه هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)

سابقه و هدف: علی رغم اینکه علایم تخلیه ادراری بیشتر به BPH مربوط است، حدود 50% بیماران میتوانند علایم تحریکی را تجربه کنند. ما کارایی و امنیت درمان ترکیبی آلفابلوکر و داروی آنتی کولینرژیک را با استفاده تنها از تامسولوسین مقایسه کردیم. مواد و روشها: ما درمان ترکیبی آنتی کولینرژیک و آلفابلوکر در مقابل آلفابلوکر به تنهایی، در بین بیماران BPH با علایم تحریکی غالب در سال 2006 طی یک کارآزمایی بالینی مقایسه کردیم. 86 بیمار که معیارهای ورود و خروج را پر میکردند به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه با درمان تکی تامسولوسین در مقابل گروه با درمان ترکیبی تامسولوسین و داروی آنتی کولینرژیک. با استفاده از IPSS و حجم ادراری باقیمانده، کارایی و امنیت درمانی آنالیز شد. یافته ها: به طور چشمگیر IPSS کل در دو گروه بهبود یافت. ما متوجه شدیم این بهبودی چشمگیر در IPSS کل برای گروه با درمان ترکیبی مشاهده شد (در بین گروه 0008/0=P) ولی نه برای گروه با درمان تکی، در پایان درمان، PVR برای گروه با درمان ترکیبی (ml 6/51) به نسبت گروه تک درمانی (0/47 ml) به طور برجسته بالاتر نبود (P=0/173). در هیچ کدام از گروهها رتانسیون وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: در بیماران BPH با علایم تحریکی غالب، ترکیب آلفابلوکر و آنتی کولینرژیک، انتخاب درمانی معقول و ایمن، بدون بالارفتن در میزان رتانسیون ادراری میباشد.