امنیت و شناخت اولویت های آن در میان شهروندان استان کرمان

تضمین امنیت و پایداری شهری با عنایت به فزونی یافتن انتظارات نهادهای تصمیم­گیرنده، اجرایی و کنشگران سطح خرد از قوای انتظامی، به همگونی کارکردهای این نهاد با نیازهای امنیتی هر جامعه همبسته است. بی­شک، استان پهناور کرمان نیز از این قاعده مستثنا نیست. پژوهش حاضر، ابتدا ضمن توجه به شاخه­ی علم جامعه­شناسی امنیت، در سطح مفهومی با برساختن مفاهیم امنیت وجودی، امنیت رفاهی و امنیت معنابخش، این مقوله­ها را با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای در 400 پرسشنامه میان ساکنان شهرهای استان کرمان به محک آزمون نهاده است. یافته­ها حکایت از آن دارد که نیازهای امنیتی در مناطق سه­گانه­ی مرکز، نیمه­ی پیرامون و پیرامون متفاوت است. گرچه نیاز به امنیت وجودی در تمام نقاط شهری استان در اولویت نخست قرار دارد با این حال اولویت مقوله­های این امنیت در مناطق پیرامونی برجسته­تر است. امنیت رفاهی و معنابخش نیز به فراخور، در مناطق مرکزی و نیمه­پیرامونی جایگاه نخست را دارا می­باشند.