الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی اشرشیا کلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری در شهر یاسوج طی سال‌های 1392ـ1391

زمینه و هدف: عفونت دستگاه ادراری یکی از مهم‌ترین عفونت‌های باکتریایی است که باعث ابتلای تعداد زیادی از افراد جامعه می‌شود. اشرشیا کلی به عنوان شایع‌ترین عامل عفونت ادراری مقاومت بالایی نسبت به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی دارد، هدف این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در بین ایزوله های اشرشیاکلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری در شهر یاسوج بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی طی یک دوره 6 ماهه، 120 نمونه اشرشیا کلی جدا شده از نمونه‌های ادراری بیماران مبتلا به عفونت ادراری پس از تأیید قطعی با تست‌های بیوشیمیایی جمع‌آوری شدند. الگوی حساسیت باکتری‌های جدا شده نسبت به 11 آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی با روش انتشار دیسک انجام شد. داده‌ها با روش آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در بین 120 ایزوله اشرشیا کلی، بیشترین مقاومت نسبت به سفالوتین (100 درصد) و کمترین مقاومت به ایمی‌پنم (83/0 درصد) وجود داشت. سایر موارد مقاومت به ترتیب؛ آموکسی سیلین/کلاولانیک اسید(3/78 درصد)، کوتریموکسازول (5/62 درصد)، تتراسایکلین (55 درصد)، نالیدیکسیک اسید (3/48 درصد)، سفتازیدیم (6/41 درصد)، سپیروفلوکساسین (3/28 درصد)، جنتامایسین(8/20 درصد)، کلرامفنیکل (5/7 درصد) و آمیکایسین (5 درصد) بود. نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود در درمان عفونت‌های ادراری از آنتی‌بیوتیک‌های آموکسی‌سیلین/کلاولانیک اسید و کوتریموکسازول کمتر استفاده شود و در مورد تجویز سیپروفلوکساسین و جنتامایسین احتیاط بیشتری صورت گیرد.