الگوی ساختاری رابطه جامعه یادگیرنده حرفه‌ای و پایداری سازمانی با نقش واسطه‌ای هشیاری سازمانی: یک پژوهش آمیخته در نظام آموزش عالی

پژوهش با هدف شناسایی ارتباط جامعه یادگیرنده حرفه­ای و پایداری سازمانی با نقش واسطه­ای هشیاری سازمانی، پژوهشی آمیخته در نظام آموزش عالی، اکتشافی متوالی، و کاربردی می­باشد. جامعه کیفی، خبرگان هیأت علمی دانشکده­های مدیریت دانشگاه­های دولتی تهران، نمونه 14 خبره علم مدیریت با نمونه­گیری گلوله­برفی معین و اجرا با مصاحبه نیمه­ساختاریافته بود. جامعه کمّی، اعضای هیأت علمی گروه­های مدیریت دانشکده­های مدیریت دانشگاه­های دولتی تهران (351 عضو)، نمونه 226 عضو هیأت علمی با نمونه­گیری خوشه­ای دومرحله­ای، به صورت در­دسترس و اجرا با ابزارهای جامعه یادگیرنده حرفه­ای، پایداری سازمانی و ابزار محقق­ساخته هشیاری سازمانی در 94-1393 بود. روایی و پایایی ابزارهای پژوهش مطلوب بود. برای تحلیل متون جهت تدوین شاخص­های هشیاری در بخش کیفی، از کدگذاری باز استفاده شد. روش­های تحلیل آماری کمّی، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و الگویابی معادلات ساختاری بود. الگویابی معادلات ساختاری شامل یک سازه مکنون مستقل جامعه یادگیرنده حرفه­ای و دو سازه مکنون وابسته هشیاری سازمانی و پایداری سازمانی است. یافته­ها حاکی از تأثیر معنادار و مستقیم جامعه یادگیرنده حرفه­ای بر هشیاری سازمانی (75/0γ=) بر پایداری سازمانی (25/0γ=) و تأثیر معنادار و مستقیم هشیاری سازمانی بر پایداری سازمانی (68/0β=) است. نتایج بیانگر تأثیر مستقیم جامعه یادگیرنده حرفه­ای با مضامین مسئولیت­پذیری جمعی برای یادگیری، مشارکت با تمرکز بر یادگیری حرفه­ای بر هشیاری سازمانی با مفاهیم سرعت عمل و چابکی، انعطاف­پذیری، پاسخگویی، یادگیری مشروط و توسعه شناخت، اعتماد و گشاده­رویی و بر پایداری سازمانی با مضامین حساسیت نسبت به عملکرد، دغدغه ذهنی با شکست، انعطاف­پذیری، تخصص­گرایی، عدم ساده­سازی تفاسیر، نیز تأثیر مستقیم هشیاری سازمانی در شکل­گیری پایداری سازمانی می­باشد.   کلید واژه­ها: جامعه یادگیرنده حرفه­ای، هشیاری سازمانی، پایداری سازمانی، نظریه داده­ بنیاد، نظام آموزش عالی.