الگوی ساختاری رابطه بین جامعه پذیری سازمانی و هویت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان ستادی آموزش و پرورش شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین جامعه پذیری سازمانی و هویت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی در بین کارکنان ستادی آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال 1392 به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. از جامعه 742 نفری کارکنان ستادی 254 نفر تعیین و بر اساس روش نمونه گیری طبقه‌ای نسبتی حجم نمونه هر ناحیه آموزش و پرورش مشخص گردید. ابزارهای پژوهش پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1994)، پرسشنامه هویت سازمانی مائیل و آشفورث (1992) و پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی وانگ (2004) بود. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (05/0≥p) حاکی از رابطه مثبت و معنادار بین جامعه پذیری سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی، بین هویت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی و تأثیر جامعه پذیری سازمانی به واسطه هویت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی بود. بر اساس شاخص های نیکویی برازش ، تعدیل شده برازندگی و جذر واریانس خطای تقریب مدل معادلات ساختاری از برازش مناسب برخوردار بود.