استفاده از روش‌های CAPS و dCAPS در تشخیص برخی جهش‌های منجر به مقاومت یولاف وحشی (Avena ludoviciana) به علف‌کش‌های بازدارنده استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز

کاربرد مداوم علف‌کش‌های بازدارنده‌استیل کوآنزیم‌آ کربوکسیلاز برای کنترل علف‌های هرز باریک‌برگ‌های مشکل‌ساز در مزارع گندم کشور منجر به بروز مقاومت در 5 گونه از علف‌های هرز باریک‌برگ شده است. اخیرا بیوتیپ‌هایی از علف هرز یولاف وحشی مقاوم به علف‌کش کلودینافوپ پروپارژیل، ستوکسیدیم و پینوکسادن مورد شناسایی قرار گرفته که دارای شاخص مقاومتی بین 31/1 تا بیش از 63/50 در برابر بازدازنده های ACCase بودند. در این آزمایش اساس ملکولی مقاومت در بیوتیپ‌های مقاوم مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش‌های CAPS و dCAPS برای شناسایی جهش‌های احتمالی که در نقاط 1781، 2041، 2078 و 2088 ژن کدکننده آنزیم ACCase رخ داده و باعث مقاومت یولاف وحشی به علف‌کش‌های بازدارنده استیل کو آنزیم آ کربوکسیلاز شده‌اند، استفاده شد. نتایج نشان داد که علت مقاومت در 50 درصد بیوتیپ ‌(شامل بیوتیپ های M4، S2، S3، S4 و ES1) جهش در موقعیت 1781، در 10 درصد بیوتیپ ها (شامل بیوتیپ M2 ) جهش در موقعیت 2041 و در 10 درصد بیوتیپ ها (شامل بیوتیپ M4‌) جهش در دو جایگاه 1781 و 2078 کربوکسیل ترانسفراز آنزیم استیل کوآنزیم آ کربوکسیلاز بود. در مجموع 70 درصد بیوتیپ های مقاوم حداقل در یکی از نقاط 1781، 2041، 2078 جهش داشتند و در هیچ یک از بیوتیپ‌های مورد مطالعه جهش در موقعیت 2088 مشاهده نشد. در سایر بیوتیپ‌های مقاوم، احتمالا جهش در نقطه دیگری از ژن کدکننده آنزیم ACCase رخ داده و یا مکانیزم مقاومت آنها مبتنی بر غیر هدف می‌باشد.