استرس اکسیداتیو صرعی در دو استان البرز و اردبیل ایران

مقدمه و هدف: صرع ژنرالیزه بیماری مزمنی است که مشخصه آن حملات مکرر تشنج است و می‌تواند محتوای رادیکال‌های آزاد اکسیژن و انواع سوپراکسیدها را در مغز افزایش دهد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی سطح مالونیل دی آلدهید(به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو) در پلاسمای بیماران صرع دو استان مهم کشور یعنی البرز و اردبیل است. مواد و روش: 120 نفر از بیماران صرعی مراجعه‌کننده به درمانگاه های نورولوژی در محدوده سنی 40-20 سال به عنوان گروه مورد و 313 فرد سالم از بین اهدا کنندگان خون در سازمان انتقال خون استان های مربوطه بدون سابقه بیماری‌های عصبی و همگن شده از نظر سنی به عنوان گروه کنترل، جهت بررسی سطح پلاسمایی مالونیل دی آلدهید در این مطالعه شرکت داده شدند. مقادیر پلاسمایی موارد ذکر شده به روش اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: بررسی پلاسمای بیماری صرعی نشان دهنده بالا بودن سطح مالونیل دی در مقایسه با افراد سالم بودکه این افزایش در جمعیت استان البرز با متراکم ترین جمعیت، از استان البرز چشمگیر‌تر و این تفاوت به لحاظ آماری معنادار بود. میانگین مقدار MDA در گروه بیماران n mol/ml 46/1 و در گروه سالم n mol/ml 02/1 بود که به لحاظ آماری بین دو گروه اختلاف معنادار وجود داشت (001/0P=). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می‌دهد که بالا بودن سطح مالونیل دی آلدهید در مقایسه با افراد سالم صرعی می‌تواند نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی صرع داشته باشد. پیشنهاد: با توجه به مطالعه حاضر پیشنهاد می‌شود که مطالعات بیشتری در مورد نقش استرس اکسیداتیو در بیماری صرع بخصوص تعادل اکسیدان وآنتی‌اکسیدان انجام بگیرد.