استخراج ترکیبات فنولی و توکوفرولی گیاه متکا و بررسی تأثیر عصاره آن در پایداری روغن آفتابگردان بعنوان جایگزین آنتی اکسیدان سنتزی

مقدمه: افزودن آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی یکی از راه‌های محافظت روغن در برابر اکسیداسیون می‌باشد. هدف از این پژوهش، استخراج عصاره گیاه متکا با روش سیال فوق بحرانی و اندازه‌گیری ترکیبات فنولی و توکوفرولی عصاره گیاه متکا، و همچینن بررسی تأثیر آن بر پایداری اکسایشی روغن آفتابگردان طی شرایط نگهداری در مقایسه با آنتی اکسیدان سنتزی یا مصنوعی TBHQ است. مواد و روش­ها: ابتدا عصاره اتانولی استخراج شده با استفاده از سیال فوق بحرانی در غلظت­های مختلف (100، 1500، 2000و 2500 پی پی ام) تهیه گردید. سپس میزان کل ترکیبات فنولی موجود در عصاره با روش فولین سیوکالتو و ترکیبات توکوفرولی با روش اسپکتروفتومتری اندازه­گیری شدند. در ارزیابی فعالیت آنتی­اکسیدانی، غلظتppm   2500 عصاره گیاه متکا مناسب ترین غلظت با بالاترین اثر آنتی اکسیدانی نسبت به سایر غلظت­ها بود. لذا غلظتppm  2500 عصاره متکا به منظور ارزیابی پایداری اکسایشی به روغن آفتابگردان اضافه شد. این روغن در دمای محیط طی 60 روز نگهداری شد و عدد پراکسید، عدد کربونیل، شاخص پایداری اکسایشی، مقدار کل ترکیبات قطبی و عدد اسیدی هر 15 روز اندازه گیری شده و با ppm 100 آنتی اکسیدان سنتزی TBHQ مقایسه گردید. یافته­ها: مقدار ترکیبات فنولی و توکوفرولی در عصاره اتانولی به ترتیب برابر با 81/1495 برحسب میلی‌گرم گالیک اسید موجود بر 100 گرم عصاره و 6/58 میلی‌گرم آلفا توکوفرول بر 100 گرم عصاره بود. نتیجه­گیری: عصاره متکا در غلظت  ppm2500 به دلیل دارا بودن ترکیبات فنولی و توکوفرولی، در روغن آفتابگردان اثر آنتی اکسیدانی داشته و توانایی رقابت با TBHQ را دارا می­باشد که منجر به افزایش پایداری اکسیداتیو روغن گردیده است. لذا عصاره متکا می‌تواند جایگزین مناسبی برای آنتی­اکسیدان سنتزی TBHQ باشد. عصاره متکا کاملاً طبیعی بوده و مشکلاتی از قبیل سرطان‌زایی آنتی­اکسیدان­های سنتزی را ندارد.