از دنیاگرایی تا دنیازدایی تولید علوم اجتماعی اسلامی در بستر بیداری اسلامی

هدف: تولید علم در دنیای معاصر موجب ایجاد قدرت در زمینه‌های متفاوت می‌شود و به همین دلیل، اکثر کشورهای جهان به دنبال افزایش کمّی و کیفی محصولات علمی خود هستند. روش: مقاله حاضر، که پژوهشی اسنادی است، سعی کرده امکان تولید علوم اجتماعی اسلامی را بررسی کند. لذا با نگاهی تاریخی به تحولات علم، روند شکل‌گیری هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی و روش‌شناسی‌های علمی معاصر را که اغلب در غرب رشد و تکامل یافته‌اند، بررسی کرده است. یافته‌ها: بعد از دهۀ 70 میلادی و رخداد انقلاب اسلامی ایران، هستی‌شناسی‌های این‌دنیایی مشروعیت تام و تمام خود را از دست دادند و روندهای جدیدی در حوزه تولید علوم اجتماعی به وجود آمد که نشان‌دهندۀ تغییر پارادایمیک جدیدی در این حوزه بود که می‌توان آن را تغییر پارادایم از نوگرایی غربی به تمدن نوین اسلامی نامید. امروزه نیز این تغییر پارادایمیک در بستر بیداری اسلامی رشد روزافزونی را تجربه می‌کند. نتیجه‌گیری: علوم اجتماعی اسلامی با هستی‌شناسی‌ای چند وجهی، سعی در مشاهده و مطالعۀ واقعیت غیب و مشهود به طور همزمان دارد که گامی فراتر از علوم اجتماعی رایج کنونی است.