ارزیابی کارایی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش با هدف پاسخگویی به پرسش کلی در خصوص توانمندی شاخص بورس اوراق بهادار تهران در بیان حرکات آتی بازار سرمایه و به دنبال آن اقتصاد کشور صورت پذیرفت. بدان معنا که آیا شاخص بورس تهران دارای کارایی لازم برای تصمیم گیری در این بازار میباشد؟ معیار سنجش این گفته؛ استفاده از آزمونهای فیشر و وجود ارتباط معنی دار با شاخص ایده آل فیشر بود. برای این تحقیق، دو فرضیه در قالب چهار سناریو طراحی گردید. اطلاعات لازم برای آزمون فرضیه ها از بورس اوراق بهادار جمع آموری شد. برای آزمون فرضیه اول از آزمون های برگشت عامل و برگشت زمانی فیشر در قالب سناریوهای سه گانه و همچنین استفاده از آماره t برای بررسی وجود ارتباط معنادار بین شاخص بورس تهران و شاخص ایده آل فیشر استفاده شده است. برا  آزمون فرضیه دوم(سناریوی چهارم) یک مقایسه تطبیقی بین شاخص های گری خامیس، (اج ورث مارشال، دروبیش، فیشر، پاشه، لاسپیرز) و بورس تهران به عمل آمد تا میزان تاثیر گذاری شاخص ها در تصمیم گیری افراد و اثرات آن بر نحوه و میزان سفارشات هر صنعت با فرض اینکه سرمایه گذاران از معیار شاخص صنعت به عنوان سنجه تصمیم گیری استفاده مینمایند، مشخص شود. آزمون ها در سطح معنی داری 5 درصد انجام پذیرفت. با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های تحقیق، این گونه استنباط میگردد که شاخص بورس اوراق بهادار تهران به توجه به نحوه محاسبه عملی آن، شاخص مطلوبی به واسطه معیار فیشر نبوده و از کارایی لازم برخوردار نمیباشد.