ارزیابی پاسخ آنتی بادی به پروتئین های غشا خارجی بروسلا آبورتوس S99 به روش ELISA

زمینه و اهداف: به پروتئین های غشا خارجی (OMPs) بروسلا به عنوان ساختارهای ایمونوژنیک برای طراحی و تولید واکسن زیر واحد بروسلوز انسانی توجه شده است. OMP های بروسلا آبورتوس همراه با سایر اجزا باکتریایی در خرگوش، سنتز سطوح بالای مولکول های IgG ویژه علیه بروسلا را تحریک می کنند. هدف مطالعه ارزیابی پاسخ آنتی بادی به پروتئین های غشا خارجی بروسلا آبورتوس S99 به روش الیزا بود. روش بررسی: OMP ها از گونه صاف بروسلا آبورتوس S99 با استخراج منظم سلول های سونیکه شده به وسیله اولتراسانتریفوژ و پیش هضم با لیزوزیم تخلیص شدند و با کروماتوگرافی تبادل یونی و ژل فیلتراسیون به طور خالص جداسازی شدند. میزان کل پروتئین تخلیص شده توسط دستگاه نانودراپ اسپکتروفتومتر (ND-1000) به طور صحیح و دقیق اندازه گیری شد. با استفاده از روش سدیم دودسیل سولفات پلی آکریل آمید ژل الکتروفورز (SDS-PAGE)، پروفایلی از پروتئین های غشا خارجی به دست آمد، که طبق آن پروتئین ها بر اساس وزن مولکولی از یکدیگر تفکیک شدند. با این روش دسته دوم از پروتئین ها که جزو پورین ها (Porins) هستند و در گونه بروسلا آبورتوس بیشترین گروه OMPها را تشکیل می دهند، تخلیص شدند. سپس سه دسته خرگوش سه تایی طبق یک برنامه ایمونیزاسیون به طور آزمایشگاهی با سه ترکیب مختلف شامل پروتئین های غشا خارجی به تنهایی و همراه با لیپو پلی ساکارید (LPS) و ادجوانت کامل فروند (CFA) ایمونیزه شدند. طبق برنامه زمانبندی شده پس از خون گیری از حیوان،‌ عیار پاسخ آنتی بادی اختصاصی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند ترکیبی از LPS+Porins و CFA+Porins به عنوان ایمونوژنیک ترین ترکیبات هستند و عیار بالاتری از آنتی بادی را در مدل حیوانی القا می کنند. افزایش عیار آنتی بادی در دو گروه فوق در مقایسه با گروه ایمونیزه شده با پورین، معنی دار بود (P<0.05). نتیجه گیری: مجموعه پورین ها و LPS بروسلا می تواند ایمنی حفاظتی و طولانی مدت را علیه بروسلا ایجاد کند. این مجموعه احتمالا می تواند برای واکسن زیر واحد جهت پیشگیری از بروسلوز انسانی مورد استفاده قرار گیرد