ارزیابی و پیش‌بینی خشکیدگی جنگل‌های بلوط زاگرس میانی (بخش لرستان) با رویکرد تغییر اقلیم

پدیده خشکیدگی درختان بلوط در جنگل‌های زاگرس یکی از مشکلات اساسی اکوسیستم این منطقه است. در این پژوهش به ارزیابی و پیش‌بینی خشکیدگی جنگل‌های بلوط زاگرس میانی (بخش لرستان) با رویکرد تغییر اقلیم و با استفاده از شاخص‌های DVI، GEMI، IPVI، MSAVI2، NDVI، EVI، OSAVI، Sarvi2، SR و VHI پرداخته شد. در این راستا برای 110 نقطه از جنگل‌های بلوط لرستان این شاخص‌ها استخراج گردید و درنهایت ماتریسی به ابعاد 110×345 طی دوره 2000 تا 2016 تشکیل شد. سپس برای پیش‌بینی روش‌های فازی و شبکه عصبی ارزیابی شد و هریک که خطای کمتری داشت مبنای پیش‌بینی برای دوره 2017 تا 2030 قرار گرفت. همچنین به‌منظور شناسایی نواحی خشکیدگی از روش‌های تحلیل خوشه‌ای و ممیزی و برای بررسی نوسان‌ها از تحلیل طیفی بهره گرفته شد. نتایج حاصل نشان داد که شاخص‌های خشکیدگی در بیشتر موارد از روند افزایشی برخوردار بوده است. نتایج تحلیل خوشه‌ای نیز نشان داد که خشکیدگی جنگل‌های بلوط در چهار ناحیه (فاقد خشکیدگی، با خشکیدگی نرمال، با خشکیدگی زیاد و با خشکیدگی بسیار زیاد) قابل تقسیم است. بررسی نوسان‌های حاکم بر نواحی خشکیدگی نیز حکایت از وجود چرخه‌های کوتاه‌مدت اغلب 2 تا 4 ساله نوسان‌ها بر شاخص‌های خشکیدگی داشت. ارزیابی شبکه عصبی و روش فازی نیز نشان داد که روش شبکه عصبی روش مناسب‌تری برای پیش‌بینی شاخص‌های خشکیدگی است و نتایج پیش‌بینی بیانگر آن است که در دوره آینده بیشتر شاخص‌های خشکیدگی در منطقه روند افزایشی را تجربه خواهند کرد.