ارزیابی و رتبه بندی عوامل مؤثر برموفقیت پیاده سازی یادگیری سیار در دانشگاه ها با استفاده از مدل TRA

هدف این مقاله بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر سیستم یادگیری سیار در دانشگاه­های ایران می­باشد. «تئوری رفتار برنامه ریزی شده»، «تئوری اشاعه نوآوری»، «الگوی پذیرش فناوری» و«تئوری فعالیت­های منطقی»از تئوری‌های معروفی هستند که موضوع پذیرش فناوری‌های نوین را در سیستم‌های اجتماعی مورد بحث قرار می‌دهند. در این تحقیق با توجه به سادگی و دارا بودن طیف وسیعی از ویژگی­های مفید از مدل فعالیت مستدل(Theory of reasoned action) جهت ارزیابی و شناسایی عوامل مؤثر بر سیستم یادگیری سیاراستفاده می­شود. در واقع این مدل، مادر سایر مدل­ها محسوب می­شود و می­توان گفت که سایر مدل­ها به نوعی از این مدل مشتق گرفته شده است. مدل شامل یک متغیر وابسته «قصد یادگیری سیار» و سه متغیر مستقل شامل «تمایل به یادگیری سیار»، «کنترل رفتاری» و «ذهنیت یادگیری سیار» می­باشد. شاخص‌های مربوط به رفتار دانشجویان در برابر یادگیری سیاربه صورت پرسشنامه درآمده و بین نمونه­های آماری تحقیق (142نفر از اساتید، کارشناسان و دانشجویان دانشگاه امیرکبیر) توزیع و تکمیل شده است. براساس نتایج به دست آمده، بین قصد یادگیری سیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر با هر یک از سه عامل اثرگذار مدل، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین براساس نتایج به دست آمده، عملکرد قصد یادگیری سیار، بیشترین تأثیر را به ترتیب از ذهنیت یادگیری سیار، تمایل به یادگیری سیار و کنترل رفتاری  می­پذیرد. از بین متغیرهای اثرگذار بر قصد یادگیری سیار براساس مدل TRA، متغیر ذهنیت و آگاهی یادگیرنده، مهم­ترین متغیر شناسائی شده است.