ارزیابی نمونه‌برداری با قطعه نمونه و خط نمونه در برآورد صدمات بهره‌برداری بر درختان باقی‌مانده جنگل (مطالعۀ موردی جنگل ناو اسالم)

جنگلداری تک‌گزینی به‌منظور مدیریت اکولوژیک و پایدار نیاز به برآورد دقیقی از صدمات بهره‌برداری بر توده باقی‌مانده دارد. در این تحقیق دقت و زمان لازم در برآورد فراوانی درختان صدمه‌دیده در اثر بهره‌برداری از طریق نمونه‌برداری قطعه نمونه و خط نمونه در یک واحد بهره‌برداری به وسعت 30 هکتار در جنگل ناو اسالم بررسی شد. در هر نمونه‌برداری با شدت نمونه‌برداری یکسان، پنج اندازه نمونه (تعداد قطعه نمونه و خط نمونه) با ابعاد شبکۀ آماربرداری متفاوت با طرح منظم تصادفی انجام گرفت. نتایج نشان داد که در هر نمونه‌برداری اندازۀ نمونه تأثیر معنی‌داری در برآورد صدمات دارد (01/0> p). تعداد 30 قطعه نمونۀ 10 آری در نمونه‌برداری قطعه نمونه و تعداد 50 خط نمونۀ 60 متری در نمونه‌برداری خطی کمترین تفاوت را با مقدار واقعی صدمات (آماربرداری صددرصد) داشتند (618/0< p). ابعاد مناسب شبکۀ آماربرداری نیز در قطعه نمونۀ 100 در 100 متر با سطوح 10 آری و در خط نمونۀ 5/77 در 5/77 متر با طول‌های 60 متری تعیین شد. زمان لازم برای نمونه‌برداری با اندازۀ نمونۀ یکسان در خط نمونه حدود 90 درصد کمتر از قطعه نمونه بود. این نتایج نشان می‌دهد که می‌توان از نمونه‌برداری خطی برای برآورد دقیق و سریع از مقدار صدمات واردآمده بر درختان باقی‌مانده در اثر قطع تک‌گزینی و چوبکشی زمینی استفاده کرد.