ارزیابی نتاج حاصل از تلاقی لاین‌های منتخب خیار با هیبرید تجاری نگین

پارتنوکارپی توانایی تولید میوه بدون تلقیح است که حاصل بر­هم­کنش ژنتیک و عوامل فیزیولوژیکی است. در طی تحقیقات پیشین، لاین‌های مطلوب خیار (Cucumis sativus L.) با ترکیب­پذیری عمومی مطلوب و هیبرید­های برتر با هتروزیس بالا که ترکیب والدینی آنها، ترکیب‌پذیری خصوصی بالایی داشتند شناسایی شدند. در این بررسی امکان تلاقی آن­ لاین‌ها با هیبرید­های تجاری رایج ایران و بررسی نتاج آنها با هدف بهبود صفت پارتنوکارپی و ماده­گلی صورت گرفت. والد تجاری مورد استفاده در این تلاقی هیبرید تجاری نگین بود. لاین‌های مورد استفاده در این تلاقی نیز A10، B10و B12بودند. نتایج نشان داد که نتاج حاصل از تلاقی هیبرید تجاری نگین و لاین B12­، دارای بیشترین تعداد میوه­های پارتنوکارپ بودند. کمترین تعداد گل نر در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین و لاین A10 مشاهده شد. نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین A10، کمترین ساقه­های فرعی را داشتند. نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین‌های B12، A10 دارای بیشترین درصد میوه­های پارتنوکارپ بودند و کمترین درصد میوه­های پارتنوکارپ در نتاج حاصل از تلاقی کولتیوار هیبرید نگین با لاین B10­دیده شد. بیشترین درصد گل­های ماده در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین و لاینB10 دیده شد و کمترین درصد گل­های ماده در نتاج حاصل از تلاقی هیبرید نگین با لاین B12دیده شد. امید می­رود در تحقیقات بعدی، با انجام تلاقی‌های برگشتی، برترین نتاج به­دست آمده از این تحقیق با لاین‌های منتخب، بتوان به لاین‌هایی مشابه لاین‌های منتخب با دارا بودن صفت پارتنوکارپی دست یافت.