ارزیابی میزان فنل و فلاونوئید تام و فعالیت آنتی‏اکسیدانی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر

هدف این مطالعه، بررسی میزان فنول و فلاونوئید تام و بررسی اثر آنتی‏اکسیدانی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر است. راش و ممرز از گونه‌‌‌‌‌‌های جنگلی شمال ایران، و صنوبر از گونه‌‌‌‌‌‌های دست‏کاشت است، ولی برخلاف فراوانی این درختان، اطلاعات بسیار کمی در مورد ترکیبات شیمیایی پوست آن‌ها و کاربردشان ارائه شد‌‌‌‌ه است. ترکیبات آنتی‏اکسیدانی که از شیوع بیماری‌‌‌‌‌‌‌های مزمن و تخریب بسیاری از مواد غذایی جلوگیری می‏کنند، از پوست این گیا‌‌‌‌هان نیز قابل استخراج است. بدین‌سبب، عصارۀ استخراج‌شده از گیا‌‌‌‌هان، که باعث کاهش شیوع بیماری‏‌‌‌‌‌‌های مزمن می‏شود، در صنایع دارویی بسیار اهمیت دارد. پس از تهیة پوست این درختان، عصاره‏‌‌‌‌‌‌های استنی به روش سوکسوله استخراج شدند. ابتدا میزان فنول و فلاونوئید عصاره‌‌‌‌ها اندازه‏گیری و سپس برای ارزیابی خواص آنتی‏اکسیدانی عصاره‌‌‌‌‌‌های استخراج‌‌شده، از دو روش دی ‌‌فنیل‌‌ پیکریل ‌‌هیدرازیل و قدرت احیاکنندگی، استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان فنول و فلاونوئید در پوست درخت ممرز بیشترین، و در راش کمترین مقدار بود‌‌‌‌ه است. نتایج آزمون به‌دام‏اندازی رادیکال‌‌‌‌‌‌‌های آزاد دی‌‌ فنیل‌‌ پیکریل‌‌ هیدرازیل نشان داد که غلظت مهار 50 درصد در عصارة استنی پوست درختان راش، ممرز، و صنوبر به‌ترتیب 07/63، 17/33، و 3/86 میکروگرم بر میلی‏لیتر بود‌‌‌‌ه است. همچنین عصارة راش قدرت احیاکنندگی بیشتری در مقایسه با سایر گونه‌‌‌‌‌‌ها داشت.