ارزیابی منطقه‌ای مخاطرۀ سیل در مقیاس زیرحوضه با استفاده از سنجش از دور و مدل منطق فازی (مطالعۀ موردی: حوضۀ آبخیز مرند)

ازجمله مهم‌ترین مخاطرات تهدیدکنندۀ جوامع بشری سیل است. در پژوهش حاضر با یکپارچه‌سازی مدل منطقی برآورد رواناب اوج، به ارزیابی مخاطرۀ سیل حوضۀ آبخیز مرند در مقیاس زیرحوضه با استفاده از سنجش از دور و GIS پرداخته شده است. پس از تعیین ضریب رواناب با استفاده از لایه‏های پوشش/کاربری اراضی تهیه‌شده از تصاویر ماهوارۀ Sentinel 2A، نقشۀ شیب تهیه‌شده از DEM 30 متری سنجندۀ ASTER و گروه‏های هیدرولوژیک خاک، با استفاده از میزان تعیین‌شده که با محاسبۀ زمان تمرکز زیرحوضه‏ها تعیین شد، رواناب اوج برای همۀ زیرحوضه‏ها محاسبه شد. در ادامه، با استفاده از تابع عضویت خطی در مدل منطق فازی، یکپارچه‌سازی دو لایۀ رواناب اوج‏ تهیه شده و لایۀ ارتفاع، بین صفر و یک فازی‏سازی شدند و سپس با اعمال همپوشانی ضربی وزن‏های مشخص براساس شاخص مخاطرۀ سیل (FHI)، به هریک از این دو لایه و سپس جمع نتایج آنها، نقشۀ توزیع مخاطرۀ سیل تهیه شد. با کلاس‏بندی نقشۀ مخاطرۀ تهیه‌شده در پنج کلاس شامل بسیار کم‏خطر، کم‌خطر، متوسط، پرخطر و بسیار پرخطر با نتایج به‌دست‌آمده از سیستم اطلاعات جغرافیایی مشارکتی یا PGIS و ورود این اطلاعات به ماتریس درهم‌ریختگی میزان دقت نقشه‏های تهیه‌شده 83/87 درصد تعیین شد.