ارزیابی قابلیت داده های سنجندۀ GeoEye-1 و پارامترهای بافت تصویر، به‎منظور طبقه‎بندی مناظر شهری (مطالعۀ موردی: منطقۀ 3 تهران)

سنجش از دور، برای گردآوری اطلاعات مربوط به تغییرات کاربری در مناطق شهری نقش اساسی دارد. یکی از کامل­ترین روش­ها در استفاده از این اطلاعات، طبقه­بندی است. در میان روش­های گوناگون طبقه‎بندی، استفاده از آنالیز بافت تصویر برای طبقه­بندی عوارض انسان‎ساخت، مناسب است؛ زیرا آنالیز بافت نه‎تنها از اطلاعات طیفی، بلکه از نحوۀ آرایش فضایی پیکسل­ها در انجام طبقه­بندی بهره می­برد. طبقه­بندی محیط شهری به‎دلیل یکنواخت‎نبودن طبقات، پایین‌ترین صحت را در بین تمام کلاس­ها دارد، درنتیجه پارامترهای بافت تا حد زیادی می­تواند صحت تفکیک این کلاس­ها را افزایش دهد. هدف از این مطالعه، بررسی قابلیت داده­های سنجندۀ GeoEye-1، مشخصه­های بافت تصویر و روش طبقه‎بندی BRT، برای طبقه‎بندی کاربری­های شهری است. نمونه­ها از کل منطقه با استفاده از GPS و با توجه به کاربری­های موجود برداشت شده است که 30 درصد این نقاط برای ارزیابی در نظر گرفته شد. مشخصه­های بافت تصویر، شامل موارد میانگین، واریانس، آنتروپی، همگنی و عدم تجانس است. در مرحلۀ بعد با استفاده از لایه­های اصلی و مشخصه­های بافت تصویر اقدام به طبقه­بندی شد. نتایج نشان داد این طبقه­بندی دارای صحت کلی و ضریب کاپا، به‎ ترتیب 92/0 و 90/0 است.