ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری شهر میبد

امروزه گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از پایه‌های اصلی اقتصاد تجاری جهان است و بسیاری از برنامه ریزان از آن به عنوان پایه‌ی اصلی توسعه ‌یاد می‌کنند که در هر نقطه از جهان، نیازمند شرایط و امکانات ویژه‌ای چون آب و هوا، آثار تاریخی و فرهنگی، جاذبه‌های طبیعی، آداب و سنن، زیرساخت‌ها، امکانات و تجهیزات است. با توجه به اهمیت موضوع فوق؛ پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و با بهره‌گیری از مطالعات میدانی و اسنادی با هدف کلی شناسایی و ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری تاریخی- فرهنگی در شهر میبد به عنوان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران با قدمت بیش از 7000 سال گردآوری گردیده است. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و متخصصان حوزه گردشگری استان و گردشگران داخلی و خارجی شهر میبد تشکیل می‌دهند که برای جامعه اول به منظور شناسایی نماگرهای مؤثر بر توسعه گردشگری تاریخی- فرهنگی علاوه بر مطالعه اسنادی به صورت گلوله برفی و هدفمند، 40 نفر از کارشناسان و متخصصان و برای جامعه دوم به منظور بررسی میزان اثر هر نماگر و عامل بندی نماگرها 85 گردشگر داخلی و 25 گردشگر خارجی از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی در دسترس انتخاب گردیده است. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از یافته‌های کیفی (تحلیل محتوای مصاحبه‌ها در نرم‌افزار تحلیل کیفی مکس کیودا) و کمی (تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون آماری T تک نمونه‌ای) استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد 30 نماگر در قالب 5 عامل در منطقه مورد مطالعه مؤثر بر توسعه گردشگری تاریخی- فرهنگی بوده است که از میان عامل‌های بارگذاری شده، عامل موقعیت نسبی و تاریخی شهر میبد با 5 نماگر و مقدار ویژه 7.652 و درصد واریانس 25.508 مهمترین عامل و عامل طبیعی و اقلیمی با 3 نماگر و مقدار ویژه 1.931 و درصد واریانس 10.435 کم‌اهمیت‌ترین عامل مؤثر بر توسعه گردشگری تاریخی- فرهنگی در منطقه بوده است.