ارزیابی شرایط ترمودینامیکی (P-T) تشکیل شیست‌های متاپلیتی جندق (شمال‌شرق استان اصفهان)

سنگ‌های متاپلیتی جندق بر مبنای مجموعه‌های کانیایی در چهار دسته کوارتز-مسکوویت-شیست، کوارتز-مسکوویت-بیوتیت-شیست، گارنت-مسکوویت-کلریت-شیست و گارنت-مسکوویت-استروتید-شیست قرار می‌گیرند. گارنت-مسکوویت-کلریت شیست‌های جندق، ظهور اولین دانه‌های گارنت را به نمایش می‌گذارند که اساسآ از 58 تا 76 % آلماندین، 1 تا 18 % اسپسارتین و از 8 تا 20% گروسولار تشکیل شده‌اند. برش‌های بلور‌های منطقه‌ای از گارنت‌های موجود در متاپلیتی‌های جندق، نشان‌دهندة افزایش میزان منیزیم این کانی‌ها از مرکز به حاشیه است که دال بر تشکیل آن‌ها در طی دگرگونی پیش‌رونده و سپس سرد شدن سریع و عدم تآثیر دگرگونی‌های بعدی بر روی آن‌هاست. ظهور استروتید در گارنت-مسکوویت-استروتید-شیست‌ها نشانه شروع رخساره آمفیبولیت بوده، نبود ساخت منطقه‌ای در استروتید موجود در این شیست‌ها، نشانه رشد و تشکیل این کانی در سیکل دگرگونی پیش‌رونده با خطوط هم درجه پهن مقیاس است. مطالعة ترموبارومتری نشان‌دهندة آن است که متاپلیت‌های جندق در محدوده دمایی 400 تا 670 درجه سانتی‌گراد و در محدوده فشاری 2 تا 5/6 کیلوبار تشکیل شده‌اند. این نتایج با شواهد پاراژنتیکی کانی‌ها کاملاً هماهنگ بوده، حاکی از دگرگون شدن رسوبات پلیتی جندق در مرز رخسارة شیست سبز- آمفیبولیت است.