ارزیابی سطح برخورداری توسعه خدمات و امکانات رفاهی گردشگری در مراکز شهرستان‌های استان فارس

وجود خدمات و امکانات گردشگری ی از پیش نیازهای مهم در برنامه‌ریزی گردشگری و توسعه این بخش به حساب می‌آید. پژوهش حاضر با هدف سطح بندی و تعیین میزان توسعه یافتگی امکانات گردشگری موجود و خدمات بین راهی در مراکز شهرستان‌های استان فارس صورت گرفته است. روش بررسی این پژوهش توصیفی تحلیلی است. برای تعیین شاخص‌ها و اهمیت وزنی از مدل دلفی و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل تاپسیس استفاده شده است در ادامه ماتریس‌های IFEو EFE جهت برنامه ریزی راهبردی تدوین شده است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از کتاب‌ها، منابع آماری و پیمایش میدانی بهره گرفته شده است. به استناد یافته‌های تحقیق، ضریب پراکندگی به دست آمده حکایت از تفاوت و شدت نابرابری در میزان بهره‌مندی از زیر ساخت‌های گردشگری است. به گونه‌ای که شهر شیراز از نظر میزان برخورداری در طیف بسیار خوب قرار داشته و میزان برخورداری شهر لار در طیف متوسط واقع شده است. دو شهرستان مرودشت و فیروز آباد نیز از نظر میزان برخورداری از خدمات، امکانات و زیر ساخت‌های گردشگری در طیف ضعیف قرار داشته و 17 شهرستان باقی مانده استان نیز در طیف بسیار ضعیف قرار گرفته‌اند. همچنین بررسی ماتریس های IFE و EFEنشان میدهد که وضعت گردشگری شهرستان در محافظه کارانه است در این صورت باید جهت برنامه ریزی از استراتژی‌های WO که هدفش کاهش نقاط ضعف و افزایش فرصت‌ها می باشد، استفاده نماییم.