ارزیابی درونی گروه‌های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شادگان

ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی از جمله سازوکارهای بهبود کیفیت است، بنابراین دانشگاه‌ها به منظور فراهم ساختن شرایط ارتقاء مستمر کیفیت خود باید پیوسته مورد ارزیابی قرار گیرند. پژوهش حاضر با هدف توسعه و بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی دانشگاه آزاد شادگان از طریق ارزیابی درونی صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع پژوهش ارزشیابی و رویه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 2518 نفر با هفت زیر جامعه آماری بود که از میان آنان نمونه‌ای 633 نفری با روش سرشماری کامل برای مدیران گروه و اعضای هیأت علمی، کارکنان اداری، مسؤولین کتابخانه و نمونه‌گیری از جامعه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسش‌نامه محقق ساخته، مصاحبه و چک‌لیست بوده که سؤالات آن با توجه به رسالت و اهداف گروه‌های آموزشی در راستای هفت عامل، سی‌وپنج ملاک و صد و چهار نشانگر تدوین گردیده؛ روایی ابزارها روایی محتوایی بوده؛ پایایی ابزارها با ضریب آلفای کرونباخ بین 86/0 تا 94/0 به دست آمده است. نتایج ارزیابی نشان داد که عامل دانش‌آموختگان در سطح نامطلوب و بقیه عوامل در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارند. به‌طورکلی وضعیت گروه‌ها در سطح نسبتاً مطلوب ارزیابی شد.