ارزیابی تطبیقی علل و تشریفات اخراج کارگر در موازین سازمان بین‌المللی کار و حقوق کار ایران

اشتغال، یکی از حق‌های بشری است که تلاش برای تحقق آن، تکالیفی را بر عهدۀ دولت می‌گذارد. از میان این تکالیف، تضمین امنیت شغلی برای کارگران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و به‌واسطۀ این اهمیت از گذشته تاکنون در کانون توجه سازمان بین‌المللی کار و نیز حقوق کار کشورهای مختلف بوده است. براساس موازین سازمان، برای آنکه امنیت شغلی حفظ شود، تعیین مصداق‌های مجاز و غیرمجاز اخراج از حیث ماهوی از یک‌سو و در نظر گرفتن تشریفاتی در روند اخراج از حیث شکلی از سوی دیگر ضروری است. مقالۀ حاضر به مطالعۀ این عوامل ماهوی و نیز آیین‌های شکلی در اسناد و گزارش‌های سازمان و نیز بررسی تطبیقی حقوق کار ایران با این موازین اختصاص یافته است.