ارزیابی تراکم عروق خونی کوچک با استفاده ازمارکرCD34 درکارسینوم سلول سنگفرشی سروگردن

خلاصه: سابقه و هدف: آنژیوژنز در رشد وگسترش تومورهای بدخیم و همچنین مشی تومورنقش محوری دارد. با توجه به اینکه کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن (SCC)  شایعترین بدخیمی حفره دهان است , مطالعه نقش آنژیوژنز در تعیین مشی     SCCاز اهمیت بسزایی برخوردار است . هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین تراکم عروقی خونی کوچک (MVD) با فاکتورهای دموگرافیک بیماران درجه تمایز این تومور بود. مواد و روش ها: دراین مطالعه توصیفی, تحلیلی تعداد 22 بلوک کارسینوم سلول سنگفرشی سروگردن از آرشیو بخش آسیب شناسی دهان, فک و صورت دانشکده دندانپزشکی قزوین استخراج شد و grading  لامهای هماتوکسیلین و ائوزین  آنها طبق طبقه بندی Broderتوسط پاتولوژیست انجام شد. بلوکها به روش ایمنوهیستوشیمی با آنتی بادی CD34 رنگ آمیزی شدند. در هر نمونه, سه ناحیه با رنگ پذیری شدید انتخاب و میانگین MVD  انجام شد. شمارش و محاسبه شد. آنالیز آماری داده ها با  آزمونهای Anovaو T Student با سطح معنی داری 0/05 انجام شد. یافته‌ها: میزان تراکم عروقی در انواع Well diff SCC  برابر با 7/4±32/66 ودر انواعdiff   Moderate -Poor برابر با 7/1±43/2 بود (0/003=P) فاکتورهای دموگرافیک بیماران ارتباط معنی داری با میزان تراکم عروقی نشان ندادند. (0/05<P) نتیجه گیری:  به نظر می­رسد با کاهش میزان تمایز در SCC  سر و گردن تراکم عروق خونی کوچک افزایش می­یابد. کلمات کلیدی: نشانگرCD34 ,ایمنوهیستوشیمی, grade ,اسکواموس سل کارسینوما, آنژیوژنز