ارزیابی تجربی استحکام اتصال در کامپوزیت‌های تک جهته پلی‌پروپیلن-شیشه تحت بار کششی

کامپوزیت‌های گرمانرم به دلیل خواص ذاتی در صنایع مختلف به طور وسیع استفاده می شود. اتصال قطعات کامپوزیتی از پارامترهای مهم در صنعت کامپوزیت است. در این پژوهش استحکام اتصالات کامپوزیت‌های تک جهته گرمانرم به‌صورت تجربی بررسی ‌شده است. نمونه‎های کامپوزیتی‌ از الیاف کامینگلد، از جنس شیشه-پلی پروپیلن و با استفاده از فرآیند پالتروژن و به ‌صورت پروفیل‌های تسمه‌ای شکل تولید شده‌اند. برای اتصال نمونه‌ها از سه روش پیچی، جوش آلتراسونیک و گرمایی_فشاری استفاده‌ شده است. بر اساس نتایج تجربی، مکانیزم عملکرد و شکست مکانیکی اتصالات جوشی و پرسی با اتصال‌دهنده‌های مکانیکی مقایسه شد. نتایج نشان‌دهنده آن است که نمونه‌های متصل شده به روش آلتراسونیک نسبت به روش پرس گرم و پیچی استحکام بهتری دارند. در جوش آلتراسونیک بهترین استحکام مربوط به بیش‌ترین زمان جوشکاری 1.8s است و برای اتصال پرس گرم مربوط به بیش‌ترین دما 200˚C و فشار 1.5bar است. بیشینه نیروی قابل‌تحمل برای اتصال پیچی، متعلق به نمونه با نسبت قطر به عرض تسمه 0.2 و نسبت فاصله سوراخ به عرض تسمه 1.25 است. همچنین نتایج آزمایش کشش نشان می‌دهد که استحکام اتصال با آلتراسونیک و پرس گرم به ترتیب تقریبا 4 و 1.5 برابر نسبت به اتصال پیچی افزایش یافته است.