ارزیابی ارگونومیکی ایستگاه‌های کاری و خطر اختلالات اسکلتی - عضلانی در کارگاه مرکزی پالایشگاه نفت هرمزگان

مقدمه: ایستگاه کار شامل محیط فیزیکی کارگر و نحوه چیدمان تجهیزات است. افزایش فشار کار سبب بسیاری از اختلالات می‌شود. اﺧﺘﻼﻻت اسکلتی- عضلانی مرتبط ﺑﺎ ﻛﺎر یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ﺷﻐﻠﻲ در کارگران اﺳﺖ. هدف این مطالعه ارزیابی ارگونومیکی ایستگاه‌های کاری به روش فنلاندی، تعیین شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی و ارزیابی وضعیت‌ بدنی کارگران بود. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و توصیفی- تحلیلی بود که بر روی40 نفر از کارگران کارگاه مرکزی پالایشگاه نفت هرمزگان انجام شده است. وضعیت بدنی کارگران به روش RULA مورد ارزیابی قرار گرفت. در آنالیز ایستگاه‌های کاری از چک‌لیست فنلاندی و جهت بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی از پرسشنامه Nordic استفاده شد. داده‌های جمع آوری شده با روش­های توصیفی و رگرسیون لجستیک و با نرم‌افزار SPSS  نسخه 16 تجزیه ‌و تحلیل شدند. نتا‌یج: در 5 درصد موارد فضای کاری نامناسب بود، در 25 درصد بلند کردن بار در ارتفاع کم انجام می‌شد، در 5 درصد موارد فشار اعمال شده به آرنج و مچ دست شدید و وضعیت پاها و کفل نامناسب بود. اختلالات اسکلتی– عضلانی در نواحی کمر 55 درصد، پشت 5/52 درصد و گردن 40 درصد، بیشتر از سایر نواحی بدن بود. سن با اختلالات پشت، سابقه کار با اختلالات پشت و کمر و وزن با اختلالات شانه و زانو ارتباط معنی‌دار داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، شیوع اختلالات اسکلتی– عضلانی و وضعیت‌ نامناسب محیط‌های کاری بالا است، لذا ضرورت دارد با طراحی صحیح ایستگاه‌های کاری بر اساس اصول ارگونومی و آموزش کارگران در زمینه شناخت عوامل خطرساز، از اختلالات بیشتر پیشگیری نمود.