ارزیابی آسیب‌پذیری شریان‌های حیاتی در برابر سنجنده‌های صوتی تهدیدات هوایی هوشمند و بدون سرنشین

ارزیابی میزان آسیب‌پذیری زیرساختهای حیاتی همواره دغدغه اصلی رهبران حوزه راهبردی کشور جهت مدیریت، رصد و سنجش مصونیت و امنیت وضعیت موجود است. بدیهی است جهت مقابله با آسیب‌پذیری زیرساخت ها (دارایی ها) و احتمال وقوع تهدیدات علیه آنها و بکارگیری صحیح و نافذ ابزار بازدارنده و کارامد، لازم است عوامل موثر در کسب اطلاعات نیروی متخاصم یا عوامل آسیب رسان به زیر‌ساخت‌ها را شناسایی نمود و راهکار‌ی برای مقابله با آن ارائه نمود. یکی از عوامل موثر در شناسایی زیر‌ساخت‌ها، امواج صوتی منتشر شده از آن زیرساخت است که تا بحال کمتر مورد توجه قرار ‌گرفته است. مهمترین نوآوری این تحقیق، ارزیابی میزان آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها در برابر تهدیداتی است که از سنجنده‌های صوتی استفاده می‌کنند. با توجه به وجود عدم قطعیت در پیش‌بینی رفتار امواج صوتی، سنجنده‌ها و سامانه‌های راداری و نیاز به پردازش-های مکانی جهت ارزیابی میزان آسیب‌پذیری، در این تحقیق تلاش گردیده تا از منطق فازی در چارچوب یک سیستم اطلاعات مکانی جهت مدلسازی رفتار پارامترها استفاده شود. مدل ارائه شده برای منطقه‌ای در اطراف نطنز کاشان و با استفاده از اطلاعات فرضی پیاده‌سازی شده و در خاتمه نقشه آسیب‌پذیری ارائه گردیده است. نحوه پراکنش امواج صوتی در اطراف زیرساخت‌ها،نحوه چیدمان سامانه‌های راداری، قدرت تشخیص فضای اطراف توسط این سامانه‌ها و همچنین فضای قابل شناسایی توسط سنجنده‌ها از عوامل تعیین‌کننده در آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها می‌باشد. با درنظر گرفتن موقعیت فرضی در اطراف زیرساخت یک مسیر قابل دسترسی توسط تهدیدات هوایی بدون سرنشین در سمت جنوب شرقی مشخص شده است. با مکان‌یابی صحیح سامانه‌های راداری می‌توان این مسیرها را پوشش داده و آسیب‌پذیری زیرساخت‌ها را به حداقل رسانید.