ارزشیابی محیط آموزشی بر اساس مدل DREEM از دید دانشجویان روان‌شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران

زمینه و هدف: عوامل بسیاری در فرایند آموزش نقش دارد و می‌تواند بر یادگیری فراگیران مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی محیط آموزشی از دید دانشجویان روان‌شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران و بر اساس مدل DREEM ‏(‏ Dundee ready education environment measure ‏) ‏صورت گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و پرسش‌نامه DREEM بر روی 30 دانشجوی دختر دانشکده روان‌شناسی بالینی در سال 1393 انجام شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بیشتر نمونه‌ها در گروه سنی 22-18 سال قرار داشتند و 7/76 درصد آن‌ها مجرد بودند. میانگین و انحراف معیار امتیازات کسب شده از ادراک دانشجویان در حیطه‌های پنج‌گانه شامل حیطه یادگیری 52/13 ± 99/40 از 60 امتیاز، حیطه استادان 76/10 ± 07/37 از 55 امتیاز، حیطه توانایی علمی 89/8 ± 64/23 از 40 امتیاز، حیطه جو آموزشی 74/14 ± 17/39 از50 امتیاز و ادراک دانشجویان در حیطه شرایط اجتماعی 78/8 ± 20/22 از 35 امتیاز بود. بین میانگین امتیاز محیط آموزشی دانشگاه از دیدگاه دانشجویان و اطلاعات دموگرافیک (سن، تأهل و سال تحصیلی) تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشد (001/0 < P ). نتیجه‌گیری : از ویژگی مهم شرایط اجتماعی دانشگاه این است که در یادگیری تأثیر مستقیمی دارد. پس بهبود این شرایط باید در اولویت کارهای مسؤولین قرار گیرد. برگزاری کلاس‌های آموزشی و بازآموزی برای کسب تکنیک‌های مربوط به ارتقای مهارت‌های یادگیری و محیط‌های آموزشی، مشاوره با دانشجویان و در نظر گرفتن روش‌هایی برای مدیریت مشکلات از طرف مدرسین و مسؤولین جهت بهبود شرایط تحصیلی دانشجویان کمک کننده است.