ارتباط میزان هموگلوبین گلیکوزیله با فاصله بین قاعدگی در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: دیابت نوع یک به عنوان شایع‌ترین اختلال غددی- متابولیکی دوران کودکی و نوجوانی یکی از بیماری‌های اصلی آسیب‌رسان به دستگاه‌های مختلف بدن است. این بیماری، به ویژه اگر به خوبی کنترل نشده باشد باعث اختلال در عملکرد محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تخمدان می‌شود. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط مقدار هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و بی‌نظمی قاعدگی در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک مراجعه‌کننده به انجمن دیابت ایران می‌باشد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش طولی آینده‌نگر بود. واحدهای پژوهش شامل 60 نفر دختر نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک، 19-11 سال بود که به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند، گردآوری اطلاعات به روش مصاحبه و استفاده از داده‌های بیوفیزیکال و ابزار گردآوری، پرسش‌نامه و ابزار آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری هموگلوبین گلیکوزیله می‌باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 6/86 درصد افراد قاعدگی طبیعی، 10 درصد الیگومنوره و 33/3 درصد آمنوره ثانویه داشتند. هیچ یک از واحدهای پژوهش آمنوره اولیه نداشتند. ارتباط آماری معناداری بین مقدار میانگین HbA1c و فواصل زمانی بین قاعدگی مشاهده نشد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیله در دختران نوجوان مبتلا به دیابت نوع یک تأثیری بر نظم قاعدگی نداشت.